De Koh's van Thailand

Het is al weer een tijdje geleden, maar daar zijn we weer. In een notendop zullen we proberen op te schrijven wat we gezien, beleefd en gedaan hebben!

Onze laatste dag in Bangkok hebben we heel relax gedaan. De enige inspanning (wat eigenlijk een ontspanning had moeten zijn) was de Thaise massage. We werden een uur lang uit elkaar getrokken en het bleek dat we leniger waren dan we dachten. De dagen hierna hebben we rond gelopen met (spier)pijn. De volgende dag zag ik ook dat de vingerafdrukken van de masseuse zich rond mijn knieschijf hadden genesteld. Maar goed, we zouden het kort houden. We namen de nachtbus naar Chumporn (een VIP-bus :D) om vanaf daar de boot te nemen naar Koh Tao. De chauffeur was erg trots op zijn airco en maakte hier flink gebruik van. Haverwege de nacht lagen we met een tshirt korte en lange mouwen, jas en het dekentje dat we hadden gekregen. En dat noemen ze VIP, wij meer een rijdende vrieskist (zie de foto)...

Maar goed, de volgende dag kwamen we moe en vies aan op Koh Tao, waar we heel stoer in een 4x4 terreinwagen (achter in de bak) naar ons duikresort gereden. We voelden ons ontzettend stoer zo hobbelend en stuiterend over de off road wegen van Koh Tao. Wat hierna vies tegen viel, was dat we te horen kregen dat we een film over het duiken moesten kijken die minstens 3 uur zou duren. Hiervoor moesten we ons om 14.00 uur melden. Je kunt natuurlijk wel raden hoe dat ging na een nacht in een vrieskist waarin we hooguit 2 uur weg gesuft zijn!! 's Avonds ook nog eens 3 hoofdstukken theorie doornemen. Dit ging gelukkig redelijk snel (Bas nog bedankt voor het lenen van je boek!).

De dagen erop begonnen met theorie in de ochtend en praktijk in de middag. Mathijs bleek al snel een talent te zijn, ik bleef een beetje hangen op het legen van mijn masker. Hoe moeilijk kan het zijn om uit te ademen door je neus. De duiken zelf waren wel erg leuk om te doen. De laatste dag zouden we naar 18 meter gaan en een duik rond de 10 meter. De eerste duik ging nog prima, al bleven we steken rond de 15 meter omdat mijn (Johanna) oren het niet aan konden. De tweede duik moest ik opgeven, het klaren ging niet meer dus meer dan 3 meter naar beneden lukte niet. Mathijs slaagde als natuurtalent met vlag en wimpel voor zijn Padi Open water diver. Zelf ben ik scuba diver (prima, hoef ik ten minste niet nog een duik te doen waarbij ik m'n masker af moet doen en vervolgens leeg maken :-D).

De dagen op Koh Tao zijn omgevlogen en gisteren zijn we met de boot vertrokken naar Krabi. Een grappig eiland waar we een beetje rond gestruind hebben en een paar uurtjes op strand. Ook kochten we daar een waterdichte tas. De Thaise vrouw vroeg 1250 Bath en liet ons vervolgens een bod doen. We voelden ons bijna bezwaard toen we 500 Bath intypte. Gaat ze na een diepe zucht gelijk akoord. Resultaat: 750 Bath van de prijs af en nog geen tevreden gevoel, want ja ze ging wel heel nsle akkoord. Echte Hollanders als we zijn, gingen we een paar tentjes verderop toch even polsen of we niet teveel betaald hadden. Gelukkig bleek dit reuze mee te vallen, waren we toch weer blij.

Vandaag al weer door naar Koh Phi Phi. Een lange reis, met hoge golven. Het begon nog erg rustig, maar we besloten op een gegeven moment toch maar af te spreken naar welk eilandje we zouden gaan zwemmen mochten we toch schipbreuk krijgen. Het is onwijs raar om hier te lopen, wetend dat 26 december 2004 de tsunami over de plaats is gegaan waar wij verblijven. Het is op bepaalde delen ook nog goed zichtbaar... Naast alle grappige en avonturen best wel iets waar je even stil van wordt hebben we gemerkt. Verder hebben we aan sport gedaan, namelijk naar een uitkijkpunt geklommen, waar we onder het genot van een groep luidruchtige Japanners konden genieten van een onwijs mooie zonsondergang!

Nou dat was heel in het kort wat we de afgelopen dagen hebben beleefd. Er zijn weer wat foto's bij gezet, ook nog van Bangkok en Ayuthaya. Iedereen bedankt voor de reacties, heel erg leuk! We houden jullie op de hoogte.

Groetjes vanuit Koh Phi Phi!

Sightseeiing in Ayuthaya

Gisteren zijn we naar Ayuthaya geweest, voor het eerst een zonnetje (de zweetstraaltjes liepen meteen over onze rug)! Met de tuk-tuk, taxi, mini Van zijn we de hele dag onderweg geweest. In Ayuthaya aangekomen hebben we de kaart bekeken en bedacht dat we de dingen die we wilde zien wel konden bewandelen. Nu stoot een ezel zich niet 2 keer aan dezelfde steen, maar wij wel. Bij de eerste Wat aangekomen bleken we toch nog veel oostelijker te staan dan we dachten (ook een mooie Wat trouwens hoor)! Op ons Lonely Planet kaartje dachten we te maken te hebben met een soort boerendorpje, bleek het toch nog wel een grote plaats te zijn met veel meer straten dan onze kaart ons vertelde. Met de tuk-tuk dus maar verder gegaan. We hebben een aantal van de highlights gezien (zie ook de foto's). De Wats komen ondertussen al een heel klein beetje onze neus uit (vandaag doen we dan ook helemaal niets). Het was een warme dag en waar de dag begon met een paar zweetstraaltjes was ik (Johanna) aan het einde van de dag een soort bezienswaardigheid. Namelijk een wandelende waterval. Met dezelfde vervoersmiddelen als op de heenweg weer terug gegaan. 's Avonds nog even lekker onze voeten laten masseren :D en daarna van het uitzicht op het dakterras van ons hostel genoten.

Vandaag besloten een relaxte dag te houden, met de boot over de rivier gevaren, door Chinatown geslenterd en zo direct een Thaise massage (of dat nou echt relax is weten we niet). Hierna maken we ons klaar voor de bus-en bootreis naar het zuiden.

De komende dagen gaan we duiken op Ko Tao. Hoe we dit beleeft hebben horen jullie over een aantal dagen wel weer...

En daar zijn we weer...

Sawadee!
allereerst excuus voor weer een mailtje dat we weer wat hebben geschreven, maar we maken ook zoveel mee. Vanochtend door de wekker geslapen. Na het ontbijt liepen we richting Grand Palace maar werden we aangesproken door een Thaise vrouw. Ze wilde toch wel heel graag weten waar onze bruine armen vandaan kwamen (of eigenlijk onze witte binnenkant). Ze vroeg ons de hemd van het lijf en voor dat we het wisten zaten we met enig wantrouwen achter in een tuk tuk die ons voor 10 Baht (=20 cent) p.p. de hele dag zou rondracen.

We scheurden van de grote Boedha (zie foto) langs de TAT (Thaise VVV) naar de geluksboedha. Omdat het Boedha Holiday was mochten we hier naar binnen (en kunnen we dus nu als 1 van de weinig Nederlanders zeggen dat wij Boedha Geluk hebben gezien). Zie ook de foto waar we op onze sokjes voor een Boedha staan. Nadat we min of meer gedropt werden bij een pakkenwinkel (waar Mathijs een pak liet aanmeten) was het tijd om te gaan eten. Onze Tuk Tuk-driver vroeg of we echt Thais wilde eten. En helden als we ons de hele dag al voelden zeiden we ja. Een paar minuten later zaten dan ook langs de weg op een plastic stoeltje tussen de locals te wachten op ons 'straateten'. Na ook dit weer overleefd te hebben zijn we doorgegaan naar de gouden berg. Dit is een tempel op een heuvel, waarbij de beklimming het beste te vergelijking is met een bezoek aan de vlindertuin van een dierentuin (geur, warmte en vochtigheid). Het uitzicht was het zeker waard.
Vervolgens weer onze Tuk Tuk opgezocht (wat een engelengeduld heeft deze man met ons gehad) en naar Grand Palace geraced. Hier namen we afscheid van onze Tuk Tukker en hebben wij ons 2 uur vermaakt in tussen de bling bling Wats (tempels).

Daarna rustig terug naar huis gelopen, een hapje gegeten en de planning voor morgen gemaakt. Nu zijn jullie weer helemaal op de hoogte en duiken wij ons bed in.
Voor degene die het wil weten, het straateten heeft geen nare gevolgen gehad ;-) en smaakte goed.
Laa Kawn (ofwel tot ziens)

De reisdag

Zondag zijn we dan eindelijk vertrokken... De eerste vlucht was heel luxe en we werden continue van eten en drinken voorzien. In Dubai hadden we minder geluk, het boarden begon al te laat en toen we eindelijk allemaal in het dubbeldekse vliegtuig zaten en de deuren werden gesloten bleek 1 slurf niet los te willen laten. Nou daar zit je dan... Een korte omroep van de piloot dat het 20 minuten duurt (wat wij niet wisten is dat in Dubai de minuten langer duren, want pas na 2 uur werd omgeroepen dat we konden vertrekken! Ondertussen gebeurde er van alles in het vliegtuig (de geinteresseerde zal ik dit nog wel eens vertellen), in ieder geval was ik er sterk van overtuigd dat er terroristen aan boord waren en ik moest mezelf dan ook dwingen te blijven zitten.
Met 1,5 uur vertraging kwamen we uiteindelijk aan in Bangkok, waar we besloten ons meteen tussen de locals te voegen ende public bus te nemen. Natuurlijk reed de bus die wij moesten hebben niet, dus met een extra overstap en een engelse Backpacker gingen we de tocht aan richting kho san road. Bepakt, bezakt, vermoeid en vooral bezweet kwamen we om half 6 aan in ons hostel. Een grote meevaller want we liepen er ongeveer tussen de krotten naar toe en dit lijkt het enige mooie gebouw in deze wirwar van straatjes. Om rustig te wennen besloten we veilig bij de Mac te gaan eten, maar ja zoals we zijn belanden we toch in een echt Thais restaurant. Het viel reuze mee en gelukkig konden we de kaart lezen!

We zijn nog even door kho san road gelopen en ons vergaapt aan de hippies (de groep waar we zelf nu ook zo ongeveer bij horen). Saai maar waar, we zijn vroeg naar bed gegaan (althans dit was het idee). ZIj het dat we om 2 uur 's nachts nog niet sliepen. Combi van jetlag, cola en de vele indrukken denken we...

Vandaag hebben we zoveel beleeft, daar zullen we jullie vanavond nog even van op de hoogte stellen. Op dit moment is ons kleingeld en de tijd op.

Bijna...

Nog maar 9 nachtjes voor vertrek! Ik heb inmiddels mijn laatste werkdag gehad en geniet van het idee dat ik tot 1 augustus niet meer hoef te werken. Aan de andere kant is samen met de aswolk vanuit Ijsland ook een lichtelijke vakantiestress aan komen waaien. Volgens mij komt alles wel in orde, maar toch... Ik droom gelukkig iets minder (dus ook minder nachtmerries). In plaats daarvan denk ik nu ongeveer 75% van de tijd dat ik niet slaap aan wat ik nog moet doen, probeer ik lijstjes te maken etc. Vorige week heb ik mijn tas proef ingepakt, gewoon om even te kijken wat erongeveer inpast. Nou, dat is dus niet zo heel veel. Als er straks dus foto's op de site komen, verbaas je dan niet als ik weer hetzelfde shirt draag!! Hopelijk komen we met regelmaat een wasmachine tegen!

Mathijs is nog hard bezig met zijn afstuderen. Nog 2 dagen doorploeteren voor hem en dan heeft hij ook een paar dagen om zijn tas te gaan pakken.

Wat ons betreft mag het nu heel snel 5 juni worden!! We laten weer wat van ons horen als we in Thailand zitten. Genoeg voorbereidend geklets, er moeten tassen gepakt gaanworden (voor alle collega's, het vriendenboekje zit er al in ;-D)...

Reisplan definitief

Joehoe!! Op de site van het ministerie van buitenlandse zaken staat niets meer over de overstromingen van de afgelopen maanden... Wat dus betekent dat we vanuit Bangkok zoals gepland naar Zuid-Thailand gaan om daar op Ko Tao een duikcursus te gaan doen. Vanaf Phuket vliegen we 18 juni naar Chiang Mai (vandaag meteen maar de tickets geboekt :D)!!!
Mathijs is inmiddels helemaal gevaccineerd, ik moet vrijdag nog even de laatste rabiës-prik ophalen en dan staat niets ons meer in de weg om te vertrekken...

Nou ja... We moeten nog steeds van alles regelen (bankzaken, buitenlandse valuta etc.) en kopen (zoals EHBO-kit, lakenzak, travellock, plastuten ;-)en allemaal van dat soort dingen). Volgende week zaterdag gaan we zorgen dat ook dit alles in huis komt, want ja de tijd gaat toch wel heel hard! Over 5 weken hangen we ergens in de lucht rond Dubai (hihi) en kunnen we over ongeveer over een half uur de benen gaan strekken!!

Nog 35 nachtjes slapen voor vertrek, waarvan ik nog 15 dagen moet werken en 2 dagen cursus. Mathijs nog even hard doorwerkt aan zijn afstudeerproject en we steeds meer nachtmerries gaan krijgen over diarree, muggen, grensposten die gesloten zijn en ga zo maar door... Soms dromen we trouwens ook wel eens dat het leuk is om met een rugzak op rond te gaan trekken!

Aftellen geblazen

Morgen over 6 weken vertrekken we al richting Thailand. Inmiddels begint ons to buy-lijstje te slinken, het to do-lijstje lijkt alleen nog maar langer te worden. Steeds weer komt er iets bij wat we nog even moeten doen/uit moeten zoeken, de vakantiekriebels beginnen dan ook wel echt te komen!!
De reisplanning staat nog steeds niet vast (helaas). We duimen zo ongeveer 24 uur per dag dat het water blijft zakken en zuid-thailand weer bereisbaar wordt. Binnenkort zullen we toch echt de knoop door moeten gaan hakken...

Het volgende staat op http://www.minbuza.nl/geschreven:
Actualiteiten
In het zuiden van Thailand werden eind maart 2011 de provincies Chumphon, Trang, Surat Thani, Nakhon si Thammarat, Phatthalung, Krabi, Phuket, Pangnga en Ranong, getroffen door zeer zware regenval waardoor overstromingen en aardverschuivingen plaatsvonden.
Transportverbindingen zijn inmiddels weer op gang gekomen en de soms ernstig beschadigde infrastuctuur wordt momenteel gerepareerd. Indien u van plan bent naar deze gebieden te reizen, wordt u geadviseerd de berichtgeving in de media te volgen en zich goed te informeren over de actuele ontwikkelingen via onder andere de website: http://www.bangkokpost.com/ en voor weersvoorspellingen via de website: http://www.tmd.go.th/en/.

We houden jullie op de hoogte en gaan door met het afvinken van ons to buy- ento do-lijstje!

Vliegtickets

Een tijdje geleden hebben we de tickets al geboekt van de heen- en terugreis. Vandaag hebben we ook de binnenlandse vluchten geboekt. Althans 2 van de misschien 3. Op 11 juli vliegen we van Phnom Peng (Cambodja) naar Kuala Lumpur (Maleisië) en op 19 juli van Kuala Lumpur naar Surabaya (Java).

De vlucht van Phuket (Zuid-Thailand, lees: het gebied dat ondergelopen is) naar Chiang Mai (daar waar vlakbij een aardbeving is geweest) hebben we nog niet geboekt. De kans bestaat dat we Chiang Mai helemaal overslaan, maar hier denken we nog even over na...

De vaccinaties zijn ookbijna allemaal gehaald, nog 2 herhalingsprikken Rabiës (hondsdolheid) en dan kunnen we dat ook afstrepen!