Vandaag onze laatste dag, maar voordat we hierover uitbreiden eerst nog even onze resterende dagen op Java. Zaterdagavond (23 juli) vertrokken we met de nachttrein richting Bandung. De eksekutive was vol dus zaten we bisnes. De stoelen waren niet wat je noemt geweldig en meer dan een paar korte slaapjes van maximaal een uur zaten er dan ook niet in. Lichtelijk gebroken kwamen we aan in Bandung (om 6.25 uur kwamen we aan). Een vertraging van bijna 5 kwartier, waarbij natuurlijk al weer 20 minuten voor de oorspronkelijke aankomsttijd op de uitkijk hadden gezeten... Met onze inmiddels kingsize backpacks (als je achter ons loopt zie je onze hoofden niet eens meer) op onze rug gingen we op zoek naar een slaapplaats. Dat is in het Parijs van Java (misschien was dit heeeeeeeeeeeeel lang geleden zo) niet zo heel makkelijk. Uiteindelijk kwamen we in een guesthouse terecht waar ze nog plek hadden. We hebben onze spullen gedumpt en zijn Bandung in getrokken. We liepen naar de andere kant van het station, dit zou het centrum moeten zijn. Het enige wat wij zagen waren vervallen geboouwen en veel meer armoede dan aan de kant waar wij bivakeerden. We liepen moedig door, een beetje op ons hoede omdat we hadden gehoord dat er meer criminaliteit zou zijn. Nou dat hebben we gemerkt!
Een groepje van 3 mannen wurmden zich tussen Mathijs en mij in. Mathijs ging aan de kant staan om ze er langs te halen, maar 1 had zijn sigaretten laten vallen en begon aan Mathijs zijn been te sjorren. Een ander was inmiddels bezig zijn portemonnee afhandig te maken. Gelukkig voelde Mathijs nog op tijd dat iemand aan zijn broekzak (met strak knoopje) aan het sjorren was. De mannen verdwenen uiteraard binnen no-time in de menigte, wij stonden daar half gechockeerd (tot nu toe waren alle Indonesiers nog heel aardig tegen ons geweest)!. We hadden het meteen gehad met Bandung... We hebben nog wel ons rondje afgelopen maar heel alert en ruim voor het donker waren we terug in de guesthouse. Het lijkt wel een soort avondklok...

De volgende dag zijn we met het openbaar vervoer naar de Tangkuban Perahu. Een nog actieve vulkaankrater vlak bij Lembang. In een soort minibusje (Angkot) reden we er naar toe en lieten ons bij de ingang afzetten. We zijn zelf naar boven gelopen (meteen weer een beetje training voor komend korfbalseizoen :D). Uiteraard de nodige foto's gemaakt bij de queen-crater (Kawah Ratu) en hier voor een deel omheen gelopen. Heerlijke zwavellucht ingesnoven om onze longen nog maar iets zwarter en viezer te maken dan dat ze al zijn geworden de afgelopen maanden. Na een broodje te hebben gegeten zijn we doorgelopen naar Kawah Domas. Dit is een actieve geizer, moet je ook gezien hebben natuurlijk :D

De volgende dag zijn we doorgereisd naar Jakarta, waar we einde van de middag aankwamen. Tot onze verassing hadden we geen hostel maar een apartement geboekt. Een compleet appartement met keuken en al!! De volgende dag zijn we Jakarta onveilig gaan maken, ten minste voor zover dat mogelijk is. We zijn eerst naar de oude stad (Kota) gegaan en vervolgens nog even langs het nationaal monument. Jakarta is wat stad betreft echt geen must do, maar ja wij hadden er een dag ingepland dus dan tuf je maar een beetje rond via het bussennetwerk. Nu duurt zelfs dat lang, Jakarta kent namelijk een 24-hours traffic jam :-( Om 17.00 uur (veel te vroeg) lieten we ons naar het vliegveld brengen. Onze vlucht vertrok pas oom 00.40 uur! Nu kun je je op Schiphol prima vermaken, in Jakarta niet. Maar na vaak op en neer gewandeld te hebben en heel lang in de rij gestaan te hebben om in te checken vertrokken we richting Dubai.

24 uur Dubai
Nadat we vandaag geland waren hebben we eerst op het vliegveld een hotel geboekt. Dit was inclusief halen en brengen en dus ideaal. Op deze manier konden we al om 9 uur (na eerst een heerlijke douche in een brandschone en parelwitte badkamer) vertrekken met onze prive-chauffeur. Hij zou ons in een paar uur de highlights van Dubai laten zien en eindigen bij de Burj Khalifa (het hoogste gebouw ter wereld). Mathijs werd helemaal blij toen bleek dat we deze ook nog op konden!! Dus nadat we Palm Island, de 2 7-sterren hotels, het oude fort, de haven, het dubaimuseum en nog veel meer hadden gezien werd het tijd voor deze grote jongen. We kochten kaartjes en om 14.30 uur vertrokken we met een snelheid van 36 km/uur 124 etages naar boven. Voor de snelle rekenaars, dat betekent inderdaad in 1 minuut naar 600 meter hoogte), de top is overigens 828 meter hoog. Een bizar uitzicht, naast het gebouw begint zo ongeveer direct de woestijn. Verder alle kleine gebouwtjes op de foto gezet en na 5 kwartier naar beneden gesuisd. We hebben een paar uur door de enorme shopping mall gestruind (inclusief ijsbaan, waterval, aquarium met grootste glasplaat ter wereld en meer van dit soort bizarre dingen). En afgesloten met een watershow, nu nog even een duik nemen op ons dakterras en morgen om 8.25 uur (lokale tijd) vertrekken we naar Nederland, waar we even naar het middaguur na 56 dagen weer voet op Nederlandse bodem zetten.

De foto's volgen snel, hier geen mogelijkheid om ze erop te zetten! Iedereen bedankt voor het lezen, we hopen dat jullie een beetje hebben kunnen meegenieten. Tot snel!