We hebben de afgelopen dagen heel veel gereist en dus niet heel veel te vertellen. De nachttrein van Chiang Mai naar Ayutthaya was heel goed te doen. Mathijs was erg content met zijn slaaphutje (zie ook de foto's). We hebben hobbelend en schuddend nog redelijk kunnen slapen deze nacht. Om 4.45 uur hadden we de wekker gezet want 5.13 uur zouden we in Ayutthaya moeten zijn. Of we vertraging hadden wisten we niet en ja wat doe je dan als om 5.11 uur de trein stopt?? We zijn maar blijven zitten omdat we het niet helemaal vertrouwde en dat was maar goed, want we hadden 45 minuten vertraging en waren er dus nog lang niet...

Vanaf Ayutthaya zijn we naar een uurtje buitenlucht de trein ingestapt naar Ubon Ratchatani. Deze rit duurde voor ons gevoel veel langer (maar waarschijnlijk vooral omdat ons achterwerk steeds beurser begon aan te voelen). BIj aankomst kregen we van een pirten-Thai (man met een oogkapje) een lift aangeboden naar het centrum. Omdat we verder geen kaart hadden en ook geen idee hadden waar we naartoe meosten hebben we dit aangenomen. Na een half uur wachten op zijn neef begonnen we toch wel te twijfelen en te hopen op een pick up. De Thaien zijn over het algemeen wel te vertrouwen en we werden dan ook netjes in het centrum afgezet. In Ubon is verder eigenlijk helemaal niets te doen en werden wij vooral als soort van attractie bekeken. De volgende dag dus gelukkig weer verder. Met een Tuk-Tuk naar de busterminal en vandaar met de bus naar Pakse.

Beetje spannend wel hoe het bij de grens zou gaan, er hing een briefje dat we 15 minuten kregen om een visum te regelen... Iedereen die in Thailand is geweest weet dat dit erg krap is! Een streng kijkende Thai liets ons gelukkig het land uitgaan en de Lao-anen lieten ons erin (Jippie!). Laos is duidelijk een stuk armer en het landschap woester...

In Pakse aangekomen zijn we op zoek gegaan naar een pinautomaat, die ons bij de 4e poging 700.000 kippetjes wilde geven. We zijn echt rijk hier, en gaven dezelfde dag nog 445.000 kippetjes weg (klinkt als heel veel, maar is eigenlijk maar 43 euro of zo iets :D). Het is wel raar om een flesje drinken van 7000 LAK te kopen hoor...

Vandaag zijn we naar Champasak gegaan. Door een mini-van werden we gedropt en vervolgens op een soort vlot d eMekong over. Daar hebben we fietsen gehuurd en Wat Phu bekeken. Het was nog een hele fietstocht(onze conditie is nog verder achteruit gegaan blijkt nu). Wat Phu was erg mooi en een voorproefje op wat we te zien krijgen bij de Angkor Wat (Cambodja). OP de terugweg de fietsen afgedropt en dan.... Lopen maar naar de oversteekplaats (was echt een heel eind). We hoopten maar dat we nog terug konden komen in Pakse deze dag. De lokale bussen rijden alleen 's morgens bleek (en wij dachten tot 15.00 uur). Een bootje en mini-Van geregeld en nu zitten we hier dit verhaaltje te typen.

Morgen trekken we verder naar het Bolaven plateau en dan richting Si Phan Don (4000 islands).

Groetjes van ons!!